IGO، ICO، IEO و IDO چیست؟
این اصطلاحات در حوزه جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند و هر کدام به روش خاصی از جذب سرمایه اشاره دارند:
1. **ICO (Initial Coin Offering)**:
– **معنی**: عرضه اولیه سکه
– **توضیح**: ICO روشی است که در آن پروژه‌های جدید ارز دیجیتال یا توکن‌های خود را به سرمایه‌گذاران عمومی می‌فروشند. این سرمایه‌گذاری معمولاً در ازای ارزهای دیجیتال معتبر مانند بیت‌کوین یا اتر انجام می‌شود. ICOها شباهت زیادی به عرضه‌های اولیه سهام (IPO) در بازارهای سنتی دارند، اما با ریسک‌های بیشتری همراه هستند.
2. **IEO (Initial Exchange Offering)**:
– **معنی**: عرضه اولیه از طریق صرافی
– **توضیح**: در IEO، یک صرافی ارز دیجیتال به عنوان واسطه عمل کرده و فروش توکن‌ها را مدیریت می‌کند. صرافی‌ها پروژه‌ها را بررسی و تایید می‌کنند و سپس توکن‌ها را به کاربران خود ارائه می‌دهند. این روش به افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران کمک می‌کند چون صرافی‌ها معمولا پروژه‌های معتبرتر را انتخاب می‌کنند.
3. **IDO (Initial DEX Offering)**:
– **معنی**: عرضه اولیه از طریق صرافی غیرمتمرکز
– **توضیح**: IDO مشابه IEO است، اما در اینجا توکن‌ها از طریق صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) عرضه می‌شوند. این روش به دلیل عدم نیاز به واسطه‌های متمرکز و فراهم آوردن امنیت بیشتر، محبوبیت یافته است. IDOها همچنین به پروژه‌ها کمک می‌کنند که توکن‌های خود را به صورت مستقیم و بدون نیاز به تایید صرافی‌های متمرکز به فروش برسانند.
4. **IGO (Initial Game Offering)**:
– **معنی**: عرضه اولیه بازی
– **توضیح**: IGO برای جذب سرمایه برای پروژه‌های بازی‌سازی و گیمینگ استفاده می‌شود. این روش مشابه سایر روش‌های جذب سرمایه است، اما تمرکز آن بر روی پروژه‌های بازی‌های دیجیتال و متاورس است. سرمایه‌گذاران در ازای سرمایه‌گذاری خود توکن‌هایی دریافت می‌کنند که در داخل بازی‌ها قابل استفاده هستند.
هر کدام از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به نوع پروژه و نیازهای سرمایه‌گذاری آن دارد.
